У Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі прадстаўлена фотавыстава з Даўгаўпілса

22 лістапада 2021 года ў Мінску адбылося адкрыццё фотавыставы “Беларускі позірк Даўгаўпілса” Эдуарда Літвіноўскага, арганізаванае Нацыянальнай бібліятэкай Беларусі і Рэспубліканскім цэнтрам нацыянальных культур Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь.

Фотапраект “Беларускі погляд Даўгаўпілса” прадстаўлены ў Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі. Сёння гэта не проста галоўны і найбагацейшы збор кніг, а сучасны інфармацыйны, навукова-даследчы і сацыякультурны цэнтр, прэстыжная пляцоўка для выступленняў у Беларусі.

Выстава знаёміць гледачоў з беларусамі Даўгаўпілса, якія дэманструюць разнастайнасць беларускага народнага касцюма і прыгажосць горада і яго наваколля ў розныя поры года; распавядае аб нацыянальнай памяці, культурным кодзе і беражлівым захаванні традыцый, вельмі значных для іх носьбітаў.

Мерапрыемства пачалося радкамі класіка беларускай літаратуры Якуба Коласа, напоўненых наймацнейшай энергетыкай і вялікай праніклівай любоўю да роднай зямлі Беларусі. Арганізатары падкрэслілі сімвалічнасць адкрыцця фотавыставы беларусаў замежжа ў Год народнага адзінства ў Беларусі.

Намесніца генеральнага дырэктара Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі (НББ) Таццяна Кузьмініч у прывітальнай прамове адзначыла, што НББ збірае і захоўвае фонд нацыянальнага дакумента, таму цікавіцца ўсім, што выдаецца беларусамі на іншых тэрыторыях, на беларускай мове, пра Беларусь. Намеснік дырэктара нагадала аб добрых сувязях НББ з латвійскімі бібліятэкамі і цёплых адносінах з беларускай дыяспарай Латвіі, выказаўшы надзею на тое, што гэтае супрацоўніцтва будзе развівацца і надалей.

 “Беларусы – частка нашага горада, частка нашай душы, частка нашай культуры”, – адзначыў у сваім выступленні першы намеснік старшыні Даўгаўпілскай гарадской думы Аляксей Васільеў, расказаўшы пра шматнацыянальны Даўгаўпілс і яго беларускі складальнік. Віцэ-мэр акрэсліў тэму актуальнасці міжкультурнага дыялогу: “Нягледзячы на ​​тое, што на вышэйшым палітычным узроўні хацелася б больш адкрытых і добрых адносін, менавіта на нас з вамі, на сувязях Даўгаўпілса і Мінска, ляжыць задача – адраджаць добрыя адносіны, вітаць іх, развіваць іх, падтрымліваць культуру, знаходзіць агульную мову, і я спадзяюся, што менавіта гэтаму і паслужыць цудоўная выстава “Беларускі позірк Даўгаўпілса”.

Аўтар фотапартрэтаў – Эдуард Літвіноўскі, нарадзіўся ў Даўгаўпілсе, але мае беларускія карані па лініі бацькі. Шмат гадоў у якасці валанцёра цесна супрацоўнічае з Даўгаўпілскім Цэнтрам беларускай культуры. Фотамастак расказаў пра тое, як ён працаваў над гэтым незвычайным творчым праектам.

Кіраўніца Упраўлення культуры Даўгаўпілскага гарадскога самакіравання Элеанора Кляшчынская, кіраўніца Цэнтра беларускай культуры і старшыня таварыства “Уздым” Жанна Раманоўская падзякавалі беларускі бок за арганізацыю фотавыставы і ўручылі памятныя латвійскія сувеніры. Сярод іх быў збор кніг і газет, выдадзеныя ў нашы дні беларусамі замежжа ў Даўгаўпілсе.

 У сваю чаргу Таццяна Кузьмініч перадала ў дар латвійскаму боку факсімільнае трохтомнае выданне “Буквар”.

Адкрыццё фотавыставы “Беларускі позірк Даўгаўпілса” адбылося ў рамках творчай стажыроўкі для беларусаў замежжа, арганізаванай Міністэрствам культуры РБ. На ўрачыстасці прысутнічалі яе ўдзельнікі з 7 краін свету.

Дэлегацыя з Даўгаўпілса таксама здзейсніла экскурсію па Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі. Кіраўнікі ўстаноў абмеркавалі з кіраўніцтвам НББ пытанні заключэння пагадненняў аб супрацоўніцтве, экспанавання перасовачных літаратурных выставак НББ у Даўгаўпілсе і інш.

У Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі вельмі дакладна ўсведамляецца маштаб кніжнага сховішча і задумка архітэктараў – форма агранёнага алмазу як сімвал каштоўнасці ведаў і бясконцасці свету, які пазнаецца. Менавіта культура, культурная спадчына і міжкультурны дыялог спалучаюць людзей, народы, гарады і дзяржавы.

Фотавыстава “Беларускі позірк Даўгаўпілса” будзе працаваць у Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі да 28 лістапада, пасля чаго працягне падарожжа – у Гомель, Светлагорск, Браслаў.

Інфармацыя падрыхтавана:

Цэнтр беларускай культуры,

Жанна Раманоўская